Divan şiiri özellikleri kısaca maddeler halinde

Divan edebiyatı, Türklerin 10. yüzyılda İslam dinini benimsemelerinden sonra gelişen, Arap ve Fars edebiyatı etkisini taşıyan yazılı edebiyata verilen isimdir. Şairler şiirlerini “divan” adı verilen kitapta topladığı için bu ismi almıştır. Divan şiiri özellikleri kısaca ve maddeler halinde şöyle:

• Şiirlerin tamamı aruz ölçüsüyle yazılmıştır.
• Nazım birimi genellikle beyittir. Bu beyitler arasında konu birliği bulunmamaktadır. Her biri bağımsızdır.
• Konu bütünlüğünden ziyade beyit bütünlüğüne önem verilir. Konu bütünlüğü olmadığı için şiirlere başlık konulamamış, bu sebeple de şiirler nazım biçimlerine göre adlandırılmıştır.
• Ağırlıklı olarak aşk, şarap, sevgili ve din gibi temalar işlenmiştir.
• Dili süslü ve sanatlıdır. Arapça ve Farsça sözcükler ve tamlamalar yoğun olarak kullanılmıştır.
• Duygu ve düşünceler kalıplaşmış sözlerle anlatılır.
• Gazel, kaside, mesnevi, rubai gibi belirli nazım şekilleri ile yazılmıştır.
• Anlamdan çok söyleyişe önem verilir. “Kafiye göz içindir” anlayışına bağlıdırlar. Genellikle zengin kafiye kullanılır.
• Arap ve Fars edebiyatının etkisinde gelişmiştir.
• Şairler şiirlerini “divan” adı verilen kitaplarda toplamıştır.
• Yaşamdan kopuktur. Genellikle saraya ve çevresine seslenir.
• Soyut konular işlenmiştir.